Vooral in de Formule 1 is de startopstelling van wezenlijk belang. Het is op de meeste circuits behoorlijk lastig inhalen en je start positie bepaald 75% van je race resultaat. Hoe is men bij de Formule gekomen tot de huidige procedure om te bepalen wie er zondagmidag op pole position mag starten.
De locatie van de pole postition op de startgrid.
De #1 startplek op het circuit bevindt zich altijd op het rechte stuk van het circuit. De locatie is afhankelijk of de eerste bocht links af of rechts af is. De pole position zag zich altijd situeren dat de coureur van buiten naar binnen de ideale lijn kan volgen na de start. De #2 heeft op dat moment het nadeel dat hij aankomend op de binnenbocht een krappere bocht moet rijden en snelheids verlies op zal lopen. Het gevaar dat hij de #1 uit de race remt is dan wel weer aanwezig…. Start je nog verder achteraan, dan is een startplek op een on-even nummer de beste positie. Dit geldt de voor grip tijdens de start en het volgen van de ideale lijn richting de eerste bocht.
Hoe werd vroeger de start-grid bepaald
Sinds de aanvang van de Grand Prix races in de Formule 1 hebben al de nodige trainings & kwalificatie-systemen de revue gepasseerd. Op vrijdag werden er een aantal trainings-sessies verreden om de baan te leren kennen. De tijd in de middag sessie werd meegenomen als combinatie met de tijd van zaterdag middag. Op zaterdag werd er nog een training, of zogenaamde warming up gereden om in de middag met de chronometer “in de hand” de snelste coureur in de middag aan te wijzen als #1 op pole position. In de jaren ’80 werden er zelfs speciale kwalificatie banden, zgn qualifiers gebruikt die voor 1 extreem snelle ronde gebruikt konden worden. Dit scheelde vaak een seconde met een “standaard” slick. In de periode 1996-2002, 2002-2004 & 2005 zijn er diverse formats geprobeerd om het zo spannend mogelijk te maken.
Het hedendaagse systeem met Q1, Q2 & Q3
Het huidige zogenaamde knock-outsysteem werd vanaf het seizoen 2006 ingevoerd. Er zijn daarna nog wel een aantal aanpassingen geweest maar hoe het nu werkt lijkt voor zowel teams als coureurs de beste keuze. In Q1 rijdt het complete veld en vijf langzaamste coureurs worden na de sessie geëlimineerd. Deze auto’s nemen de laatste 5 plaatsen in op de grid. In de Q2 sessie worden weer vijf auto’s uitgesloten op dezelfde manier als tijdens de eerste sessie. De overgebleven 10 coureurs strijden in de laatste sessie, Q3, voor de pole position. Deze sessie duurt 12 minuten en hiermee is het startveld voor zondag bepaald.
